Na zes minuten opende de score met 0-3 in het voordeel van Beernem na een penalty. Nauwelijks drie minuten later was de stand 0-10 en voelden we dat Beernem gekomen was om kloppen uit te delen. Roeselare was in snelheid gepakt en was op achtervolgen aangewezen.
Een half uur in de wedstrijd blijkt de eerste Beernemse blitzkrieg wat plat te vallen en scoort Roeselare, stand 07-10. Iedere Bull geloofde er op dat moment vast in dat we snel langszij zouden komen en de leiding zouden nemen in de eerstvolgende spelfase, maar tegen hoop en verwachtingen in was het Beernem dat verder voorsprong uitbouwde, stand 07-15 na 40 minuten. Kort erna 07-18. En Koen, een traditionele sterkhouder, ging out, na (te)zware impact. Hoewel ons team goed samenspel en dito inzet vertoonde bleken we te kort te schieten in de afwerking. Het lukte Roeselare nadien niet meer een voldoende sterke vuist te maken om Beernem terug naar af te kloppen.
Op het kwartier voor einde werd het 07-25, wat ook ineens de eindstand bleek. Beernem bleek eens te meer een te duchten tegenstander. Onze bulls gaven wat mogelijk was, er waren mooie acties en stevige prikken, maar we schoten tekort om onze Beernemse vrienden deze keer met verlies huiswaarts te sturen. Iets waar we natuurlijk in het zicht van een volgende match op gebrand zijn. Maar deze keer moesten we toch ootmoedig onze meerdere in hen herkennen. Een opdoffer wetende dat we punten moesten pakken om ons van een top drie positie te verzekeren. Niettemin behouden we onze focus en goede moed, wetende dat we beter kunnen en dit ook graag demonstreren op de volgende rugby-afspraak.